ردیابی چند دستگاهی (Cross-device tracking) به مجموعه فناوری‌ها و روش‌هایی اشاره دارد که برای ردیابی کاربران در چندین دستگاه مانند تلفن های همراه ، کامپیوترهای رومیزی، لپتاپ‌ها و تلویزیون‌های متصل به شبکه (CTV) استفاده می‌شود. ردیابی کراس دیوایس با تطبیق فعالیت در دستگاه‌های مختلف به همان کاربری که آن‌ها را انجام می‌دهد با استفاده از شناسه‌های مشترک مانند داده‌های ورود به سیستم(sign-in ) که در هر دستگاه کاربر استفاده می‌شوند، کار می‌کند.
رساندن آگهی به مخاطب، یکی از اصلی ترین دغدغه‌های بازاریاب‌ها و آژانس‌های تبلیغاتی به شمار می رود به همین دلیل بازاریابان از هدف گیری چند دستگاهی برای ارائه تبلیغات به همان مصرف کنندگان در چندین دستگاه استفاده می‌کنند که نیازمند ردیابی بین دستگاهی برای تولید یک پروفایل از کاربر در دستگاه‌ها است.
دو روش اصلی در تبلیغات Cross-device tracking وجود دارد: ردیابی قطعی و ردیابی احتمالی.
در این روش بر اساس شناسه‌هایی از داده‌های لاگین به سیستم کاربر برای شناسایی کاربر در دستگاه‌ها استفاده می‌کند. به عنوان مثال، وقتی کاربری وارد حساب کاربری خود در فیسبوک، توییتر یا گوگل در لپتاپ و تلفن همراه خود می‌شود، این پلتفرم‌ها می‌توانند اکانت کاربر را در دستگاه‌ها ردیابی کنند. هر پلتفرم یا ناشری که آدرس‌های ایمیل را جمع‌آوری می‌کند یا از کاربران می‌خواهد در دستگاه‌های خود وارد شوند، می‌توانند از ردیابی قطعی برای هدف‌گیری تبلیغات استفاده کنند.
ردیابی احتمالی بر اساس شناسه‌هایی استفاده می‌کند که از مدل‌ها و الگوریتم‌ها برای تطبیق دستگاه‌های کاربر استفاده می‌کنند. با استفاده از این روش، شرکت‌ها داده‌های ناشناسی مانند نوع دستگاه، سیستم عامل، رفتار کاربر و آدرس IP را جمع‌آوری کرده و سپس تحلیل پیش‌بینی را اجرا می‌کنند تا بفهمند آیا دستگاه‌ها متعلق به یک کاربر هستند یا خیر. بیشترین کمپین‌های هدف گیری تبلیغاتی بر این روش برای هدف گیری کاربران در دستگاه‌ها تکیه می‌کنند.
ما در یک جهان چند دستگاهی زندگی می‌کنیم؛ مصرف کنندگان به طور فزاینده از چندین دستگاه و پلتفرم در طول روز استفاده می‌کنند، حتی برای انجام یک کار مشابه. به عنوان مثال، یک کاربر ممکن است یک موردی که می‌خواهد خریداری کند را در رایانه رومیزی یا لپتاپ خود جستجو کند، سپس بعداً به برنامه موبایلی برود تا واقعاً خرید را انجام دهد.
در این حالت، یک ناشر اپلیکیشین موبایل ممکن است فکر کند که کاربر به طور مستقیم به برنامه آمده و خرید را انجام داده است، در حالی که در واقع، او فرآیند را در مرورگر وب خود آغاز کرده است. کمبود قابلیت مشاهده فعالیت کاربر در دستگاه‌های مختلف می‌تواند داده‌های مورد نیاز برای اتریبیوشن دقیق و برنامه ریزی کمپین را منحرف کند. ردیابی چند دستگاهی این مشکل را برطرف می‌کند و فعالیت از دستگاه‌های مختلف را تحت یک شناسه کاربر قرار می‌دهد.